همیشه باید کسی باشد

 که معنی سه نقطه‌های انتهای جمله‌هایت را بفهمد...

 همیشه باید کسی باشد

 تا بغض‌هایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد

 باید کسی باشد

که وقتی صدایت لرزید بفهمد ...

 که اگر سکوت کردی بفهمد...

 کسی باشد

 که اگر بهانه گیر شدی بفهمد...

 کسی باشد

 که اگر سردرد را بهانه آوردی برای رفتن و نبودن
 بفهمد به توجهش احتیاج داری

 بفهمد که درد داری

 بفهمد که به آغوشش احتیاج داری

 که دلگیری

 که دلتنگی...